Toeval of helderziend?

Toeval bestaat niet zeggen ze maar toch maak ik het heel vaak mee. Dat ik ergens naartoe wil en ik een paar dagen later hoor dat ik daar naartoe ga of dat ik iemand een leuk idee vertel wat een week later echt uitkomt. Kennen jullie dat?

Het begon een paar jaar terug toen ik aan mama vroeg of we weer is pizza aten. Zonder dat ik de pizzadozen op het aanrecht zag liggen. Toen was het allemaal nog een grapje en een beetje onschuldig. Ik begon meer van die acties te krijgen en ik bleef maar zeggen 'wat een toeval' terwijl mama bleef antwoorden dat dat niet bestaat.

Ik ging wel is met mijn moeder of nichtje op een terrasje zitten en dan naar mensen kijken en bedenken wat voor baan ze hadden, of ze een vriend/vriendin hadden en wat voor persoonlijkheid ze hadden. We vroegen dit na en 9 van de 10 keer klopte het gewoon!

Niet veel later kwam erbij dat ik aura's kan zien. Ik zat ik gesprek met mijn dokter en zag een groenige waas om hem heen, ik kon me niet bedenken wat het was dus ging het Googelen. Ik kwam uit op aura's dus vertelde dit aan mama. Ik ben hiervoor in een soort van therapie gegaan, ik moest heel 'diep' nadenken en het uiterste uit dingen halen.

Vorig jaar zat ik nog in therapie toen er vreemde dingen gebeurde als ik wilde gaan slapen. Ik zag schimmen die zich bewogen door mijn kamer en ze maakte me bang. Ik vroeg dit aan mijn soort van therapeut en die zei dus dat ik geesten kon zien. Die kracht kun je midden in je leven openen, heel raar dus. Ik kon s' nachts niet slapen en had altijd het licht aan, ik was er heel bang voor en durfde niet te zeggen dat het weg moest.

Mama zag dat ik er last van had en hebben we daarom iemand gebeld om het weg te halen. We zaten met zijn tweeën in mijn kamer, die vrouw en ik. Ze ging 'contact' maken met die geest en ik vertelde hoe die vrouw was overleden, ik had gelijk. Toen een tweede persoon in mijn kamer een man, de man was kwaad en dat voelde ik ook. Ik maakte ook contact met hem en ik kreeg tranen in mijn ogen en kreeg het helemaal warm. Ik schrok hier heel erg van. Samen met die vrouw heb ik ze 'weggestuurd'.

En nu? Is alles weg? Nee helaas niet, nog steeds zie ik ze s' nachts en nog steeds heb ik mijn lichtje aan als ik ga slapen. Ik ben minder bang als vroeger maar ik durf ze voor het slapen gaan niet weg te sturen. Overdag doe ik dit wel maar het voelt nog steeds niet lekker. De aura's zie ik nog wel en daar ben ik nu aan gewend, het toeval zie ik als een speciale gave en vind het leuk. Ik ontwikkel me steeds meer met dit en kan er steeds beter mee omgaan.

Ik weet dat de meeste personen er niet in geloven en dat het voor sommige onzin is maar ik vond het leuk om er wel een artikel over te maken. Ik maakte dit artikel na aanleiding van dit toeval: Voor de vakantie had ik met een meisje uit mijn klas (een mede Spongebob fan) een gesprek over Spongebob afleveringen. Ik had een vet idee voor een Spongebob film, namelijk dat hij zijn baan kwijt zou raken en hij opzoek ging naar een nieuwe. Afgelopen zondag gebeurde het, ik zat gezellig met vriendje lief Nickelodeon te kijken en toen kwam er een reclame "aanstaande zaterdag blablablablabla raakt onze spons zijn baan kwijt" oke adem in Lieke adem uit, er volgde een harde schreeuw met "ENZ DIT ZEI IK VORIGE WEEK NOG". Heel grappig voorbeeld en daarom dus dit artikel!

Wat vinden jullie van mijn 'gave' en hebben jullie dit zelf ook? Ik wil namelijk weten of er meer personen zijn die dit hebben.
Kusjes Lieke ♡