Pagina's

zaterdag 15 februari 2014

My life as Lieke

Een lang artikel dus neem de tijd met een lekker kopje thee. Een half jaar geleden begon ik eraan, het maken van een tijdschrift. Voor school is dit een opdracht en je bent er veel tijd mee kwijt. Er staan een paar dingen in die jullie nog niet of een beetje van mij weten. Die wil ik vandaag met jullie gaan delen.

Ik heb dus een halfjaar gedaan over deze uit 19 pagina bestaande glossy. Het is echt heel veel werk en je moet natuurlijk wel weten wat je wilt schrijven. Wij hebben nu al zo'n 4 maanden een internetrelatie en ik vind dat er sommige dingen over mij toch bekend gemaakt mogen worden.
Het eerste verhaal is 'wie is Lieke?' hierin moesten bepaalde vragen verwerkt worden. Hieronder het verhaal uit mijn tijdschrift.

"Iets over jezelf vertellen vind ik erg moeilijk, dit is dan ook een van mijn mindere eigenschappen vind ik zelf. Ik ben heel bescheiden en verlegen. Maar aan positieve eigenschappen kom ik niets te kort. Als ik heel diep nadenk kan ik wel over mezelf zeggen dat ik sportief ben. Sportief in het omgaan met kritiek en in het doen van sporten. Sociaal zijn is ook een goede eigenschap van me. Ik maak heel snel vrienden en mensen vinden mij ook snel aardig. Iedereen die me kent weet dat ik erg verlegen kan zijn en gek ben. Daarnaast doe ik vaak raar en kan ik soms erg lomp zijn. Als ik me op me gemak voel bij iemand dan ben ik meer mezelf. Ik denk snel dat iemand me niet aardig of leuk vindt als ik niet doe zoals ik echt ben. Zelfvertrouwen is een eigenschap die ik wel heb. Ik durf op een podium te gaan staan om daar mijn ding te doen, ik schaam me niet ik doe het gewoon.

Ik was eerst altijd heel erg onzeker over mijn uiterlijk, sinds ik een vriend heb is dat een stuk minder geworden. Wat ik mooi vind aan mezelf zijn mijn ogen, ze zijn echt heel erg blauw. Mijn wimpers zijn ook best lang, zelfs zonder mascara. Het minst mooie aan mijn lichaam vind ik mijn bovenbenen. Ik krijg vaak complimenten over mijn benen maar zelf vind ik mijn lichaam niet in verhouden staan met die dikke bovenbenen.
Wat belangrijk voor mij is zijn mijn vrienden en familie. Ik vind het leuk om dingen te doen of een dagje weg te gaan met vrienden en mijn vriend. Mijn familie is ook erg

belangrijk voor me, want ja het is familie! Dansen is ook heel belangrijk voor me, het is meer als een hobby voor me geworden. Ik zit in een wedstrijdteam en ik dans al super lang. School was vroeger nooit zo belangrijk voor me maar nu ik op de Cosmo Academy zit wel, ik wilde hier al zolang naartoe en nu ik aangenomen ben ga ik er voor 100% voor. In mijn leven bestaan er eigenlijk geen minder belangrijke dingen, er zijn dingen die ik niet leuk vind of waar ik een hekel aan heb om te moeten doen maar ze zijn toch wel belangrijk.

Mijn leven over een paar jaar, dan zal ik een eigen festival hebben. Ik wil al heel lang mijn eigen festival maken en over 15 jaar heb ik die dan ook. Mensen die voor mij werken en elk jaar foto’s en filmpjes op social media van mijn festival.
In mijn privé leven zal ik getrouwd zijn met Enzo, de vriend die ik nu heb. We wonen samen in een mooi huisje aan het water en hebben twee kinderen. Het is ver vooruit kijken. Maar wat ook een eigenschap van mij is, is dat ik toekomstbeelden zie en dit zie ik echt voor me."

Het volgende verhaal gaat over mijn familie. Ik heb nooit echt iets over mijn familie verteld, we hebben een erg moeilijke tijd achter de rug. Hieronder een verhaal over hoe mijn familie is.
"Ik woon samen met mijn ouders en zusje. Mijn moeder is heel lief, vrolijk en erg bezorgt om mij en mijn zusje. Mijn vader is ook lief en doet heel veel voor ons. Mijn zusje heeft ADHD en ze is dus niet altijd hoe ze echt is. Ze is heel lief en behulpzaam maar met vrienden is ze heel anders.

Een afspraak die wij hebben is klusjes doen. Om de week doen mijn zusje en ik klusjes in huis, zoals de tafel afruimen of schoonmaken. Dit begon met de fijnste stoel die in de woonkamer stond, we wilde er allebei in zitten en toen bedachten mijn ouders dus dat we om de
week daar in mochten zitten. Toen uiteindelijk zijn er ook andere klusjes bij gekomen en dit vind ik wel goed bedacht. Ik vind het niet altijd even leuk om te doen maar het is toch wel slim.

Wat ik niet leuk vind is dat ik zelf mijn bed moet verschonen, ik heb daar een hekel aan. Dat moet van mama altijd vlak voor school gebeuren en dan moet ik haasten.

Mijn ouders doen dit omdat ze vinden dat wij zelf ook dingen moeten kunnen doen."

Het volgende verhaal is misschien wat heftig en is natuurlijk niet verplicht om te lezen. Na veel onderzoeken kwamen doctoren er op mijn 4e achter dat ik een tumor in mijn nier had.
"Het is al heel lang geleden maar ik heb het er nogsteeds heel moeilijk mee.
Na wat onderzoekjes kreeg ik op 4 jarige leeftijd te horen dat ik kanker had. Ik heb daar toen niets van gemerkt, ik was nog te jong. Voor mijn ouders was het of de grond onder ze vandaan zakte.

Ik had een tumor in mijn nier, geen uitzaaiing maar wel een grote tumor. Veel weet ik er niet meer van maar weet wel dat ik 2 keer geopereerd ben. Een keer in het Jeroen Bosch ziekenhuis om een "kastje" in te laten zetten. De andere keer ben ik geopereerd in het Radboud ziekenhuis in Nijmegen en is daar is mijn nier verwijderd.

Ik heb chemo gehad dus als klein kindje was ik kaal. Er waren geen pruiken voor jonge kinderen dus had ik altijd een soort van 'doekje' om mijn hoofd dat je niet zag dat ik kaal was.
Ik had ook een slangetje in mijn neus. Ik kon niks eten dus kreeg ik

Sondevoeding.
Het was geen leuke tijd maar er zijn nog wel grappige dingen die ik me kan herinneren. Ik kreeg dat slangetje en dat wilde ik niet dus toen hij erin zat heb ik hem er weer uit getrokken. En ook mijn kleine zusje, die toen 2 was, heeft hem er een keer uitgetrokken.

Toen ik onder narcose ging moest ik in zo'n kapje blazen en toen ik wakker werd hing er een ballon aan mijn bed. En af en toe lag ik ook alleen op mijn ziekenhuis kamer, dan waren papa en mama aan het eten. Een keer kwamen toen de cliniclowns langs.

Ik ben nu gelukkig helemaal gezond en moet 1 keer in de 3 jaar terug komen voor onderzoek"
Er stonden nog veel meer dingen in mijn tijdschrift en die kun je nu hier helemaal online bekijken.

Dit is dus mijn verhaal, dingen die jullie waarschijnlijk nog niet wisten. Wat vinden jullie hier van? Ik hoor graag jullie mening.
Kusjes Lieke ♡

2 opmerkingen:

  1. Wat een heftig verhaal zeg. Ik heb er een halfuur over gedaan om dit te lezen hihi

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jeetje wat een heftig verhaal zeg! Gelukkig ben je er nu vanaf, ik hoop dat je het nooit meer hoeft mee te maken! xx

    BeantwoordenVerwijderen